Emine, 1986’da Karabük’te dünyaya gözlerini açtı. Annesi, o daha 6 aylıkken işitme kayıplı olduğunu fark etmiş ve ilk işitme cihazlarını 1,5 yaşındayken kullanmaya başladı. Emine’nin 8 yaşında ve 17 yaşında geçirdiği talihsiz kazalar sonucunda işitme kaybı iyice ilerledi ve hayatı tamamen değişti. İlk-orta-lise eğitiminde normal bir devlet okuluna giden Emine eğitimini sorunsuz bir şekilde tamamladı. Ancak, Emine’nin işitme kaybı genetik sebeplerden olduğundan dolayı işitme kaybı kademe kademe arttı.

“İşitememek sorun değildi. Sorun, sabırlı olmaya ve anlamaya çalışmanın verdiği yorucu süreçti.”

Emine, 2003 yılında koklear implant adayı olduğunu öğrendi. Fakat, koklear implanta karşı bir ön yargısı vardı.

Bir araştırma sürecine girdi ve bu süreçte koklear implant kullanıcıları ile görüşüp, implanttan maksimum faydayı sağladıklarını öğrendi. Bu araştırma Emine için bir dönüm noktası oldu ve koklear implant ameliyatı olmaya karar verdi. Kasım 2009 koklear implant ameliyatı oldu.

Koklear implant ameliyatından 1 ay sonra maksimum düzeyde fayda görmeye başladı. Koklear implant ile duyulan ses, doğaldan farksızdı. İletişim konusunda, insanlarla sosyalleşme ve etkileşime girme konusunda, seslerin çeşitliliğini anlamada ve müziğin dinleyerek sanata katkı sağlamak gibi koklear implantın kendisine çok fazla faydası olmuştur.

Emine’nin diğer koklear implant kullanıcılarına tavsiyeleri:

“Koklear implant ile işitme çok harika bir his, doğal duymadan bir farkı yoktur. Bu işitmenin verdiği sesi tek bir şekilde geliştirmeliyiz: aile desteği ile dinlemek… Eğitim süreci, öğretmenler ve arkadaşlar ile olan iletişimin devamlılığı önemli rol oynamaktadır. Anlama çabasını göstermeliyiz. Koklear implant işitmesinin getirdiği duyumları geliştirmek için, farklı insanlar ile etkileşim içinde olmak ve çevreden sürekli işitsel uyarı alarak pratik yapmak gereklidir. Bu işitsel yolculuk uzundur, aile desteği sağlanması ve işitmeyi en iyi şekilde bilen tanıyan insanlar, uzmanlar ile olmak çok önemlidir. İşitmenin getirdiği sevinci, mutluluğu, doğanın ve yaşamın tüm seslerinin tadına varmaya çalışın, bol sesli günlere…”

Teşekkürler, Emine!